” Το ρούμι σχετίζεται με τα νησιά της Καραϊβικής όπου εκεί καλλιεργείται το ζαχαροκάλαμο. “
Στα μέσα περίπου του 16ου Αιώνα το ζαχαροκάλαμο παράγονταν στις Δυτικές Ινδίες και εξ’ αιτίας των άριστων κλιματολογικών συνθηκών αυτή η περιοχή έγινε η μεγαλύτερη παραγωγός ζάχαρης. Κατά αυτή την περίοδο παραγόταν ένα σκληρό προϊόν και καταναλωνόταν από τους δούλους στις φυτείες. Ήταν γνωστό σαν “Kill the Devil” .
Οι ημερομηνίες που σημάδεψαν την αρχική του πορεία είναι :
- Το 1493 ο Κολόμβος φέρνει το ζαχαροκάλαμο στις Δυτικές Ινδίες.
- Το 1650 έγινε η πρώτη γραπτή αναφορά για το ρούμι στο νησί Barbados
- Το 1655 το ρούμι αντικαθιστά την μπύρα στα πλοία του Βασιλικού Ναυτικού. (Οι ναύτες δικαιούνται 1 pint την ημέρα)
- Το 1731 ο ναύαρχος Edward Vernon μειώνει την ημερήσια ποσότητα που δικαιούνται οι ναύτες.
Η βασική παραγωγή για το ρούμι είναι παρόμοια σε όλες τις χώρες. Το ζαχαροκάλαμο γυμνώνεται από τα φύλλα του, θρυμματίζεται και ο χυμός βγαίνει αφήνοντας ένα παχύ σιρόπι. Το σιρόπι θερμαίνεται μέχρι να σχηματιστούν κόκκοι και μετά μπαίνει σε μεγάλα δοχεία με διάτρητα τοιχώματα που λέγονται φυγοκεντρικά. Περιστρέφονται με μεγάλη ταχύτητα, βγάζοντας ένα παχύ κολλώδες υλικό γνωστό σαν μελάσα, από το οποίο φτιάχνεται το ρούμι. Η μελάσα αναμειγνύεται με νερό και ενισχυτικά αλκοολικής ζύμωσης που ποικίλουν ανάλογα τη χώρα και τον τύπο ρούμι που θέλουμε. Αυτός ο πολτός υφίσταται αλκοολική ζύμωση και μετά αποστάζεται σε συνεχείς ή ασυνεχείς αποστακτήρες.
